foto: viorica cernica
3 augustus 2022
ik heb Ferlinghetti gelezen
14 juli 2022
oppervlakkige diepte
Het lijkt niets te betekenen: oppervlakkig. Het wordt over het algemeen gezien als minder. Lees de betekenis-sites er maar op na: 1) aan de buitenkant 2) eendimensionaal 3) gemakkelijk 4) globaal 5) licht 6) los 7) losjes 8) luchtig 9) meegaand 10) met de franse slag 11) niet grondig 12) niet uitputtend 13) onbekookt 14) ondegelijk 15) ondiep 16) ondoordacht 17) onnauwkeurig 18) superficialis 19) terloops 20) vlook 21) vlot 22) vluchtig.
En wanneer iemand als oppervlakkig weggezet wordt dan is dat niet positief, laten we eerlijk zijn. Toch deel ik die mening niet helemaal. Los van dat ik ‘vlook’ [ enigszins hol ] wel erg mooi vind. Maar ik deel de mening niet.
Ik ben namelijk zelf reuze oppervlakkig.
Dat zeg ik niet uit een soort minderwaardigheidscomplex of zelfkastijding. Ik sta er volledig achter. Sterker nog: ik ben er redelijk goed in; waarmee oppervlakkigheid mijn kwaliteit is geworden.
Ach ja, ook ik wilde ooit een diepzinnig dichter zijn, met diepzinnige gedachten en theorieën, maar de eerlijkheid gebied mij te erkennen dat ik daar helemaal niet goed in ben. Ik ben geen mens die de diepte opzoekt. Ik studeer niet graag, ik lees veel maar liever geen hele dikke boeken of complete oeuvres, biografieën of reeksen. Soms niet eens een heel boek of bundel. Ik lees verdiepende artikelen vaak maar deels. De strekking heb ik vaak al vroeg door en daarna vervelen zij mij, zoals ik mij verveel wanneer er lang over één onderwerp geleuterd wordt. Ook heb ik weinig bereidheid om lang voor een kunstwerk te gaan zitten om de diepere lagen of betekenissen te ontdekken. Nee, ik zoek het oppervlak. Zo ruim mogelijk. En daarna vertel ik het verhaal zelf wel.
Het oppervlak boeit mij. Niet een beetje oppervlak, daar hebben we TV, politiek, boeren en gele hesjes voor, maar heel veel oppervlak. Daar gebeurt het in mijn ogen. Ok, je kunt kijken wat er onder ligt en ik ben de eerste te erkennen dat het goed is dat mensen dat doen. Alleen al vanuit wetenschappelijk oogpunt. Maar het is niets voor mij. Liever wil ik van alles een beetje weten. En vanuit een bepaald perspectief is dat ook diepte. Kantel het beeld maar. Al klinkt dat teveel als recht praten wat krom is. Een slecht excuus om zo oppervlakkig te zijn als ik ben.
In mijn poëzie is het niet veel anders. Ik schrijf graag korte zinnen en niet al te lange gedichten. Ik heb een hekel aan proza-poëzie en aan [te] veel uitleg. Toch vertel ik veel denk ik en het is aan de lezer daar inhoud, betekenis of, zo je wilt, diepte aan te geven. Of niet. Ook goed.
In zekere zin geldt dit ook voor mijn arbeidsleven: Ik kan alles [lees: veel] een beetje en heb van alles gedaan, van boer zijn tot websitebouwer, van docent tot grondwerker en een veelvoud daartussen en -naast. Allemaal waardevolle ervaring vind ik. Maar wanneer een werkgever aan mij vraagt wat ik nou eigenlijk kan moet ik een passend en gewenst antwoord schuldig blijven. “Van alles een beetje, meneer/mevrouw” klinkt niet zo sterk. Net zo min als “ik ben goed oppervlakkig, meneer/mevrouw”.
Inmiddels ben ik wat ouder en door vrijwel alles te zien, te ruiken en te horen maar ook door vaak op mijn bek te gaan, weet ik wat ik geleerd heb en wat ik kan en wil. Ik ben autonomer en meer zelfstandig of punk dan ooit [ik doe het zelf wel!]. Ik ben naar verluid zelfs aardiger geworden maar ook scherper en feller.
En ik ben multi-inzetbaar.
Al doe ik dat niet meer overal. Ik ga vooral diep in mijn oppervlakkigheid.
7 juni 2022
cultureel manusje-van-alles
Het is tijd voor iets nieuws, voor aanvullingen en verbeteringen. Niet dat het slecht gaat of dat ik mij verveel maar situaties veranderen en inkomsten stromen niet altijd zo vlot binnen als ik zou willen. Noodzakelijk iets nieuws dus. En met plezier zeg ik er maar vast bij.
Want, vanaf 1 juni 2022 ben ik naast dichter ook cultureel manusje-van-alles. Ik denk wat te bieden te hebben.
Sinds begin jaren 80 draai ik mee in de culturele wereld. Ik heb veel meegemaakt en gedaan en ben nooit te beroerd geweest om op een of andere manier ergens aan mee te werken of te ondersteunen. Daar komt bij dat mijn nieuwsgierigheid mij op soms onverwachte plekken heeft gebracht; theaters, popzalen, kleedkamers, winkels, drukkerijen, weilanden, stallen, zeeën, bergen, fabrieken, wegen, huizen, kantoren en zelfs in[!] beelden. Dat heeft mij een veelzijdige allrounder gemaakt. Ik kan veel een beetje, praat met iedereen – van hoog tot laag- en deins eigenlijk nergens voor terug. Mijn ervaring gaat van popmuziek tot klassiek, van theater tot voordracht, van rondleidingen tot lezingen, van bouw tot kantoor, van presentator tot toehoorder, van tekst tot beeld, van theoretisch tot praktisch.
Ik ben een zelfstandig werkend assistent/medewerker die inzetbaar is op [vrijwel] alle plaatsen op [vrijwel] alle momenten en extra handen kan bieden bij drukte, bij evenementen, bij klussen, maar ook dat ik ondersteuning kan bieden bij de organisatie van …, tja, noem maar op.
Het biedt mij de mogelijkheid om [naast het verwerven van inkomsten dus] goed, leuk en/of interessant werk te verrichten. Op verschillende plekken, met verschillende mensen en verschillende activiteiten.
Voor alle nieuwsgierigen onder ons die willen weten of het gaat lukken: Eens in de zoveel tijd ga ik hier berichten plaatsen over wat ik doe, gedaan heb of wil gaan doen. Of verhalen vertellen en poëzie plaatsen. Of iets anders nieuws.